Niet begrepen worden

Er is veel onbegrip vanuit de omgeving. Eigenlijk is het senario om de relatie te verbreken met de narcist omdat hij toch niet goed voor je is. De buitenwacht ziet vaak alleen maar de innemende, hulpvaardige, redelijke, soms zelfs charmante man. En de omgeving begrijpt niet of gelooft maar nauwelijks wat voor manipulaties er plaatsvinden. Ze maken het ook niet mee. Als je de relatie beëindigd hebt, begrijpen ze heel vaak niet waarom het je zoveel moeite kost om uit deze relatie te blijven, en definitief te stoppen. Men snapt niet dat je in een betovering zit waar je vol ongeloof en twijfel inzit over wat er met je gebeurd is en waarin je jezelf nog maar net staande kunt houden. Juist hierdoor is het zo moeilijk om niet terug te gaan. We houden ons soms dingen voor als, ik heb de hoop dat ie dit keer wel is veranderd of gaat veranderen, de hoop op een betere toekomst samen enz. Hoe langer je in deze destructieve relatie zit, hoe meer je jezelf kwijtraakt en van jezelf wegloopt en uit je kracht komt, hoe minder kracht je ook hebt om de narcist weerstand te bieden. En als je jezelf kwijt dreigt te raken wordt het steeds moeilijker om weerstand te bieden, en ben je geneigd weer "in zee" te gaan met de narcist. Je wilt de relatie met jezelf terug. In een destructieve relatie spelen twijfel, wanhoop en schuldgevoel een grote rol en zoek je als slachtoffer altijd naar hoe je het tóch voor mekaar kunt krijgen om er de juiste relatie van te maken of hoe je het had kunnen voorkomen en dus lever je meer en meer van jezelf in. Dat zorgt voor emotionele afhankelijkheid van de ander en de relatie niet kunt beëindigen of keer op keer terug gaat. Je hebt er de kracht niet meer voor om nog voor jezelf te kiezen.